بررسی تاثیر مداخله آموزشی بر تقویت آمادگی پرستاران برای عملکرد مبتنی بر شواهد: مطالعه تصادفی کنترل شده یک سر کور

چکیده

زمینه

عدم آمادگی پرستاران برای عمل بر پایه شواهد موجب شده است که جذب، اتخاذ، اجرای عملکرد مبتنی بر شواهد کند شود، که یکی از نگرانی های بین المللی است و دست یابی به مراقبت پر کیفیت و بهترین برآیندهای بیمار را تحت تاثیر قرار داده است. شواهد اندکی در مورد اثربخش ترین رویکرد برای تقویت آمادگی پرستاران برای عملکرد براساس شواهد در دسترس است.

هدف

هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی برنامه آموزشی اجرا شده توسط پرستاران پیشرو در تقویت آمادگی پرستاران برای عملکرد مبتنی بر شواهد در بیمارستان های دانشگاهی بود.

طرح تحقیق

طرح تحقیق کارآزمایی تصادفی کنترل شده یک سو کور با اندازه های تکراری استفاده شد، اندازه گیری ها در طی بهار و پاییز ۲۰۱۵ انجام شد. جمع آوری داده قبل از برنامه آموزشی (T0)، یک هفته بعد (T1)، ۸ هفته بعد (T2) و ۴ ماه بعد از اتمام مداخله آموزشی (T3) انجام شد.

محیط پژوهش

یک سیستم بیمارستان دانشگاهی بزرگ در فنلاند متشکل از ۱۵ بیمارستان مراقبت حاد

واحدهای پژوهش

حجم نمونه از طریق تحلیل توان قبلی محاسبه شد و شامل ۲۰% نرخ برآورد فرسایش بود که در مجموع ۸۵ پرستار برای مطالعه بکار گرفته شد. پرستاران در نقش های حرفه ای مختلف و محیط های مراقبتی مختلف مشغول بوده و به طور تصادفی به دو گروه مداخله یا گروه آزمون (دریافت کننده آموزش عملی مبتنی بر شواهد، ۴۳ نفر) و گروه کنترل (آموزش استفاده از تحقیقات، ۳۴ نفر) تقسیم شدند.

مواد و روش ها

پرستاران شرکت کننده در مطالعه در جلسات آموزش حضوری ۴ ساعته در مورد اصول عملکرد مبتنی بر شواهد (گروه مداخله) و آموزش اصول مصرف نتایج پژوهش ها (گروه کنترل) شرکت کردند. گروه آزمون همچنین آموزش عملکرد مبتنی بر شواهد را به صورت آنلاین و تعاملی دریافت کردند و مداخله تقویتی توسط مربی داشتند. داده های آمادگی برای عملکرد مبتنی بر شواهد، تجارب قبلی عملکرد مبتنی بر شواهد و مشخصات فردی و دموگرافیک شرکت کنندگان از طریق مقیاس آمادگی EBP استیونز (Stevens’ EBP Readiness Inventory) جمع آوری گردید.

یافته ها

سطح معناداری نمرات پرستاران در بکارگیری عملکرد مبتنی بر شواهد و دانش حقیقی از عملکرد مبتنی بر شواهد در T0 نسبت به نمرات پس از آموزش و بخصوص T1 پایین تر بود. بهبود سطح معناداری یا سطح دانش عملکرد مبتنی بر شواهد در دو گروه آزمون و کنترل تفاوتی نداشت. معناداری بکارگیری عملکرد مبتنی بر شواهد با سطح تحصیلات همبستگی مستقیم داشته و با سن شرکت کنندگان همبستگی معکوس داشت. دانش حقیقی عملکرد مبتنی بر شواهد در بین پرستارانی که تجربه قبلی یا دانش قبلی از عملکرد مبتنی بر شواهد نداشتند، کمتر بود.

نتیجه گیری

هر دوی آموزش عملکرد مبتنی بر شواهد و آموزش مصرف نتایج تحقیق موجب بهبود اطمینان پرستاران در بکارگیری عملکرد مبتنی بر شواهد و دانش آنها از عملکرد مبتنی بر شواهد می شود و آمادگی آنها برای عملکرد مبتنی بر شواهد را حداقل برای کوتاه مدت بهبود می بخشد. بیشتر تفاوت در اطمینان در بکارگیری عملکرد مبتنی بر شواهد و سطح حقیقی دانش عملکرد مبتنی بر شواهد بخاطر عوامل زمینه ای از قبیل نقش اولیه و سطح تحصیلات بود، که موکد تفاوت تحصیلات مورد نیاز برای پرستاران دارای زمینه های مختلف است.

واژه های کلیدی: عملکرد مبتنی بر شواهد، آمادگی، صلاحیت، تبدیل دانش، مراقبت بیمارستانی، کارآزمایی تصادفی کنترل شده

منبع:

Saunders H., Vehviläinen-Julkunen K., Stevens K, “Effectiveness of an education intervention to strengthen nurses’ readiness for evidence-based practice: A single-blind randomized controlled study”, Applied Nursing Research, 2016, 31(3): 175-185. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.apnr.2016.03.004.