شیوع علائم گوارشی و تاثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس

چکیده

زمینه و هدف پژوهش

هدف از مطالعه حاضر تعیین میزان شیوع علائم گوارشی و تاثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس بود.

مواد و روش ها

طرح تحقیق توصیفی مقطعی استفاده شد. محیط پژوهش بیمارستان مانیسا ترکیه بود. از بین بیماران دیابتی که به پلی کلینیک های طب داخلی ارجاع می شدند، ۱۳۸ بیمار به طور تصادفی انتخاب شد. پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اجتماعی، تاریخچه طبی دیابت ملیتوس (DM)، مقیاس نمره بندی علائم گوارشی (GSGS)، شاخص کیفیت زندگی گوارشی (GIQLI) به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. داده های به صورت میانگین ± انحراف استاندارد (SD) گزارش شدند. مقایسه میانگین ها با استفاده از آماره های من – ویتنی یو، کروسکال – والیس اچ، همبستگی تجزیه تحلیل شدند. ارزش احتمال کمتر از ۰٫۰۵ معنادار محسوب شد.

یافته ها

میانگین سنی بیماران ۴۹٫۵±۱۲٫۹ سال بود (در دامنه ۱۸-۶۵ سال). تعداد مردان نسبت به زنان در مطالعه بیشتر بود (۵۳٫۶% در مقابل ۴۶٫۴ درصد). از ۱۳۸ بیمار دیابتی شرکت کننده در مطالعه که مصاحبه شدند، ۸۵٫۲ درصد به دیابت نوع دو مبتلا بودند. شایعترین علائم گوارشی تجربه شده به ترتیب نفخ شکم (۷۱٫۶%)، احساس دفع ناقص (۷۰٫۳%)، ریفلاکس (۶۰٫۱%) و یبوست (۵۸٫۷%) بودند. نمره GIQLI بیماران برابر ۷۶٫۱±۲۵٫۱ (در دامنه ۳۰-۱۲۷) بود. همبستگی معنادار آماری منفی بین GIQLI و دفعات تجربه علائم گوارشی وجود داشت (p<0.01).

نتیجه گیری

نتایج این مطالعه حاکی از آن است که بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس عموما از علائم گوارشی شاکی هستند و مشکلات گوارشی می تواند رفاه عمومی و کیفیت زندگی بیماران دیابتی را مختل کند.

واژه های کلیدیدیابت ملیتوس، علائم گوارشی، کیفیت زندگی، رفاه و بهزیستی، من ویتنی یو، کروسکال-والیس اچ

منبع:

Dedeli O., Cinar S.P., Daban U.K., et al., (2015). Prevalence of Gastrointestinal Symptoms and Its Effect on Quality of Life among Patients with Diabetes Mellitus. American Journal of Nursing Research, 3(3): 48-53.