روابط تحقیق در بررسی روایتی

چکیده

زمینه پژوهش

بسیاری از محققان پرستاری روش های روایتی (narrative methods) را بخاطر قدرت داستان گویی آن پذیرفته اند. بررسی های حکایتی به قصه هایی از داده ها متکی هستند. قصه ها ابزارهایی هستند که مردم برای معقول نشان دادن تجربه خود از جهان استفاده می کنند و وسیله نقلیه ای است که توسط آن احساس و خود و دیگران را به اشتراک می گذارند. در تحقیق روایتی، پیگیری الگو و تم ورای قصه های فرد از طریق تجزیه و تحلیل آن در سطح اجتماعی مهم است. محقق بایستی اهمیت روایت برای دیگران و جامعه را درک کند. روش روایتی بخصوص برای مطالعه تغییرات جامعه و گروه های اجتماعی مناسب است.

هدف پژوهش

تعریف و توصیف رویکردهای پژوهش روایتی، تبیین استفاده ها و فواید آنها، و شناسایی مشکلات بالقوه این روش

بحث یافته ها

روش های روایتی (حکایتی) مستلزم ایجاد اعتماد بین طرفین است. محققان و شرکت کنندگان بایستی نقش های خود را شناخته و درک کنند و همچنین فرآیندهای کاری و نیت محقق را بخوبی بشناسند. در حالی که رویکردهای روایتی قصه های قدرتمندی در مورد موضوع فراهم می سازند که از طریق آنها می توان موضوع را درک کرد، بایستی با دقت و ملاحظه با آنها برخورد کرد و به عدم تعادل قدرت روابط، آسیب پذیری شرکت کننده و پتانسیل سوء استفاده از همدردی و تاثیر آنها بر برآیند کار توجه داشت.

نتیجه گیری

استفهام روایتی داده های قوی برای پاسخ به سوالات مهم تحقیق به شیوه ای معنادار فراهم می سازد. محققان استفاده کننده از بررسی روایتی بایستی از قدرت روابطه بین طرفین که در تبادل حکایات و قصه ها شکل می گیرد آگاه باشند و شرکت کنندگان را به تبادل بیشتر از آنچه که در نظر دارند، تشویق نکنند.

کاربرد در عمل

محققان پرستاری لازم است که نقش خود به عنوان محقق را در رابطه با شرکت کنندگان مطالعه بخوبی درک کنند و قدرت داستان ها و حکایاتی که به آنها گفته می شود را به عنوان راهی برای پاسخ به سئوال تحقیق بنگرند نه به عنوان راهی برای تعیین طرح مراقبتی و مداخله درمانی برای حل مشکلات.

h5>واژه های کلیدیبررسی روایتی، روش های حکایتی، پرستار محقق، تحقیقات کیفی، روابط تحقیق، حکایات، ترجمه و برگردان حکایات

منبع:

Elizabeth Halcomb , Kath Peters . (2016) Research would not be possible without participants. Nurse Researcher, 24(1): 6-7.