مداخلات پرستاری درمان تنگی نفس بیماران در بخش اورژانس بیمارستان های بغداد

چکیده

زمینه و هدف پژوهش

هدف از مطالعه حاضر بررسی مداخلات پرستاری است که پرستاران بخش اورژانس برای رفع تنگی نفس بیماران انجام می دهند و چه رابطه ای بین مداخلات پرستاری و مشخصات دموگرافیک آنها شامل (سن، جنس، سطح تحصیلات، سال های تجربه، جلسات آموزشی) وجود دارد.

مواد و روش ها

طرح تحقیق از نوع کمی (مطالعه توصیفی) است. محیط پژوهش بیمارستان های بغداد است. دوره مطالعه از ژولای ۲۰۱۴ تا سپتامبر ۲۰۱۴ بود. برای دستیابی به هدف مطالعه یک نمونه غیر احتمالی (هدفمند) متشکل از ۵۰ پرستار گرفته شد که تمامی پرستارانی را شامل می شود که از بیماران مبتلا به تنگی نفس پرستاری می کردند و حائز معیارهای ورود به مطالعه بودند. داده های مطالعه توسط چک لیست مشاهده ای جمع آوری شد. پرستاران در ضمن کار در بخش اورژانس و در سه دوره با فاصله ۲۴ ساعت مشاهده شدند. روایی ابزار از طریق روایی محتوا و توسط پانل صاحبنظران تعیین شد. پایایی ابزار با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون برای محقق و رویکرد نظارت همکرد تعیین شد، که ۰٫۸۲ بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آماره های توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین نمرات، کفایت نسبی) و آماره های استنباطی (کای دو) انجام شد.

یافته ها

نتایج مطالعه نشان داد که کفایت نسبی مداخلات پرستاری برای درمان تنگی نفس بیماران در بخش اورژانس پایین است و رابطه معناداری بین متغیرهای دموگرافیک و نمره مداخلات پرستاری یافت نشد.

نتیجه گیری

در این مطالعه نتیجه گیری شد که بیشتر پرستارانی که در بخش اورژانس کار می کنند مهارت های کافی برای درمان تنگی نفس را ندارند. توصیه می شود که برنامه های آموزشی در بیمارستان ها برای ارتقای سطح مهارت پرستاران و مراقبت پرستاری از بیماران مبتلا به تنگی نفس برگزار شود.

واژه های کلیدیمراقبت پرستاری، بخش اورژانس، تنگی نفس، آمار توصیفی و آمار استنباطی

منبع:

Abbas, A. D. (2014). Nursing Intervention for Management of Patients with Dyspnea at Emergency Units in Baghdad Hospitals. American Journal of Nursing Research, 2(3), 38-43.