بررسی سطح خود-مدیریتی در بین بیماران مبتلا به بیماری انسدادی مزمن ریه و رابطه آن با متغیرهای اجتماعی – فردی و بالینی

چکیده

هدف

هدف از این مطالعه بررسی وضعیت خود-مدیریتی بیماران مبتلا به COPD و رابطه آن با متغیرهای فردی اجتماعی و بالینی بود.

مواد و روش ها

در یک مطالعه مقطعی تعداد ۱۵۴ بیمار مبتلا به COPD (میانگین سنی ۷۳ سال) در چهار بیمارستان تیانجین چین بررسی شدند. مقیاس خود مدیریتی COPD برای توصیف سطح خود مدیریتی و رابطه آن با متغیرهای اجتماعی دموگرافیک و بالینی از طریق تجزیه و تحلیل رگرسیون چند گانه استفاده شد.

یافته ها

بیشتر از نیمی از مبتلایان به COPD دارای خود مدیریتی پایین (۳۰%) یا متوسط (۲۷%) بودند. رابطه خود مدیریتی در حیطه اداره امورات زندگی روزمره نرخ بالایی داشت و در حیطه مدیریت اطلاعات پایین ترین سطح را نشان داد. فعالیت جسمی بیشتر، حقوق بالاتر و سن کمتر روی خود مدیریتی بیشترین تاثیر مثبت را داشتند.

نتیجه گیری

مشکلات کلی COPD در چین بیشتر از سایر کشورها است. متخصصان مراقبت بهداشتی لازم است که درک خود از اهمیت خود مدیریتی و بخصوص با تمرکز بر افزایش فعالیت جسمی بیماران هدف که دارای مهارت سوادی پایین هستند، را افزایش دهند.

واژه های کلیدی: خود-مدیریتی، اداره خود، بیماری انسدادی مزمن ریه، متغیرهای اجتماعی دموگرافیک، متغیرهای بالینی

منبع:

Wang L., Nygardh A., Zhao Y., Martensson J. “Self-management among patients with chronic obstructive pulmonary disease in China and its association with sociodemographic and clinical variables”, Applied Nursing Research, 2016, 32(4): 61-66. DOI: http://dx.doi.org/10.1016/j.apnr.2016.05.001.